Ik heb ontdekt waarom mensen te weinig aan lichaamsbeweging doen: het is onmogelijk om er elegant uit te zien tijdens het sporten. Of toch zeker tijdens het lopen. Je kan proberen, maar het zal je niet lukken. Een mooie outfit, een flesje water van een cool merk, je haar perfect in een paardenstaart,… Allemaal leuke hulpmiddeltjes, goed geprobeerd maar toch nog steeds nul punten. Die outfit zal al snel vol zweetplekken en watervlekken uit dat coole flesje zitten, en je haar zal na vijf minuten lijken op een dode, natte rat die iemand tegen je hoofd gesmeten heeft. Zoals veel vrouwen wel weten, kan een outfit gemaakt of gekraakt worden door het bijpassende schoeisel. Maar ook daar kan je geen greintje hoop op vestigen. Dat heb ik het voorbije weekend zelf mogen ondervinden.

Een paar weken geleden besloot ik samen met een vriendin te beginnen aan een loopprogramma. Zij gaat Start To Run volgen, ik stelde zelf mijn eigen programma samen op de site van Asics. Tegen het nieuwe kalenderjaar moet en zal ik vier kilometer kunnen lopen in exact 32 minuten. Een heel ambitieus idee als je weet dat er momenteel een ambulance stand-by moet staan als ik nog maar dénk aan een minuutje rustig lopen. In de fitness is fietsen geen probleem voor mij, roeien lukt vlotjes en zelfs de treadclimber (what’s in a name?) kan ik makkelijk trotseren. Maar lopen lukt mij niet. Niet alleen mijn uithoudingsvermogen laat te wensen over, maar ook mijn loopstijl is niet om aan te zien. Ik wijd er niet graag over uit, maar laat ons zeggen dat ik er op de loopband meestal uitzie als een kruising tussen een huppelende hobbit en een schaap in galop. Maar elk excuus om nieuwe schoenen te gaan kopen is goed voor mij, dus begon ik aan het grote loopavontuur. Joepie, een nieuwe sportoutfit en leuke nieuwe schoenen! En die betere conditie wil ik er ook wel nog bijnemen.

Het afgelopen weekend had ik met mijn vriendin afgesproken om loopschoenen te gaan kopen. We waren superenthousiast en hadden op voorhand al besproken hoe onze perfecte schoen er moest uitzien. Zwart, subtiel, met niet te veel kleuren. Hij moest vooral niet opvallen, zodat we hem misschien nog konden dragen onder onze dagdagelijkse outfit. Met die voornemens liepen we de sportwinkel binnen. Ons enthousiasme voor het lopen verdween als sneeuw voor de zon toen we het aanbod zagen. Alle schoenen waren wit, gecombineerd met een lelijke fluo kleur. En die bobbelige hoge zolen, ik weet dat die nodig zijn voor steun en een goede loophouding, maar moeten die nu echt zo zichtbaar zijn? Het hele idee van sporten om, zoals in mijn geval, gewicht te verliezen, is zo tegenstrijdig. Je doet het om er beter uit te zien, maar terwijl je het doet zie je er slechter uit. Gelukkig waren er wel leuke broeken en topjes in de winkel, zodat we niet alleen met schoenen en teleurstelling naar buiten liepen. Maar toch… Uit pure frustratie zijn we in de Panos een groot stuk pizza gaan eten. Het heeft mij gesmaakt, maar vijf minuten later besefte ik dat ik nu extra lang zou moeten lopen om al die calorieën er terug af te krijgen. En om te lopen moet ik mijn nieuwe foeilelijke oranje schoenen dragen. Grrrrrrr. Evy, wanneer breng je nog eens een nieuw boek uit? Start To Ballet, is dat geen goed idee? Ik heb toevallig hele mooie ballerina’s zien staan in de winkel…