Ik heb hier zowaar een categorie in het leven geroepen! Alsjemenou! Vanaf nu is de laatste dag van de week dus Zamenvattende Zondag hier op mijn blogske. En om helemaal in allitererende stijl te blijven, ga ik dat doen aan de hand van de zzzzzintuigen.

Gezien: Vrijdagavond ben ik naar de cinema gegaan, en ik ben naar de film van 19u45 én naar die van 22u15! Eerst heb ik “300: Rise of an Empire” gezien. Ik was een grote fan van de eerste 300-film, en dit is tegelijkertijd een prequel en een sequel. Klinkt ingewikkeld, maar eigenlijk komt het er op neer dat de eerste film zich afspeelt in het midden van de tweede. Ok nee, dat klinkt gewoon even ingewikkeld. Deze tweede film is wat minder qua verhaal, en heeft iets te veel gekunstelde dialogen, maar de beelden zijn nog altijd heel indrukwekkend. En de halfnaakte sexy venten kunnen ook geen kwaad. Om 22u15 zijn we naar “Snowpiercer” gegaan. Ik had er nog niets over gehoord, geen trailer gezien, alleen nog maar een goede recensie gelezen in P-Magazine. En wow, de P had zoals gewoonlijk weer gelijk! Ik denk dat hij 4 P’tjes had gekregen, maar ik zou hem zeker 5 Voskes geven. Het verhaal is simpel. De wereld is naar de knoppen, en al het leven op aarde is uitgeroeid. De enige overlevenden zitten op een heel lange trein, die constant rond de wereld rijdt. De lagere klasse zit achteraan, de elite vooraan. Op een dag beslist het plebs dat het genoeg geweest is, en dat ze naar voor zullen proberen te geraken. Superspannend, onverwachte wendingen, goed geacteerd en een heel origineel plot. Een dikke vette aanrader!

Gehoord: Veel gezaag op de trein, in het kader van een wedstrijdje wie-heeft-het-meest-oppervlakkige-miserie-in-het-leven tussen twee vrouwen die elkaar al een tijdje niet meer gezien had.

Geroken: Al zeker niet mijn eigen zweet, ik moest normaalgezien deze week 3 keer naar de fitness en 1x naar zumba. Alleen de zumba is mij gelukt. Maar ik heb goeie excuses: mijn fitness-buddy is nonkel geworden, en moest dus bij zijn nieuwe neefje zijn. En vrijdag zijn we naar de cinema gegaan in plaats van de fitness. Da’s ook een, euhm, geldig excuus?

Geproefd: Een waanzinnig lekker stuk taart met witte chocolade en speculoos. Kwijl. Zaterdag had ik afgesproken met een vriendin om een dagje Gent te doen. Het hoogtepunt van de dag was een bezoekje aan Julie’s House, waar je de allerlekkerste cupcakes en taarten kan eten. Het is er altijd heel druk, en er is niet zo veel plaats, dus een zitplaatsje krijgen is moeilijk. De laatste drie keer is het mij niet gelukt, en moest ik mij tevreden stellen met een take-away-cupcake. Ook lekker, maar binnen hangt er een heel gezellige sfeer, dus zitten is echt wel een meerwaarde. Deze keer was het mij dus gelukt, hoera! Zeker inplannen bij je volgende bezoekje aan Gent (wel goed het adres opzoeken, ze zijn momenteel werken aan het uitvoeren aan het huis dus er staan een paar grote stellingen voor, we zijn er zeker drie keer gewoon voorbijgelopen).

Gevoeld: Vooral veel blijdschap. Ik heb een paar jaren achter de rug waarin het glas niet altijd halfvol was, om het met een eufemisme te zeggen, maar de laatste tijd heb ik het gevoel dat ik terug op mijn plooi aan het vallen ben. Ik denk dat een mens soms niet helemaal beseft hoe slecht hij zich voelt, totdat hij zich terug beter voelt. Ik weet niet of dat logisch klinkt? Deze week heb ik, vooral op het werk, een aantal keer heel hard luidop gelachen. Écht gelachen, hahaha-gelachen, niet zomaar mijn mondhoeken naar boven getrokken omdat het moet. En toen dacht ik bij mijzelf: “Dat was precies al een tijdje geleden.” Leuk.

Tot volgende week!