De week is voorbijgevlogen! En maar goed ook, want hoe sneller de dagen vooruitgaan, hoe sneller we bij een van de hoogtepunten van mijn jaar zitten: HET SONGFESTIVAL! Ik ben er al helemaal klaar voor, morgen maak ik mijn puntenlijsten voor dinsdag en donderdag, vrijdag maak ik dan die voor zaterdag, en zaterdag is het D-day. Ik word al een beetje zottekes door er nog maar aan te denken! Ik ga er ook spontaan uitroeptekens van gebruiken! Hebben jullie het al gemerkt?! Maar het is nog niet zover, en first things first: de zzzzamenvattende zzzzzzintuigen. 3, 2, 1, GO!

Geproefd: Veel ontbijt. Deze week ben ik twee keer met Het Vriendje gaan ontbijten. Jaja, dat hebben jullie goed gelezen, twee keer. Decadentie alom. De eerste keer was op de vrije donderdag, toen zijn we gaan ontbijten in het Novotel (ik zei toch dat het decadent was?). We hadden dat al een paar keer gepland, maar telkens op het laatste moment afgezegd omdat we het toch niet zagen zitten om vroeg op te staan op een vrije (weekend)dag. Maar deze keer hadden we het écht in onze agenda gezet, en als iets in mijn agenda staat, moét dat doorgaan. Behalve de fitness dan, haha. Dus wij naar het Novotel. Lekker hoor,  en veel keuze in buffetvorm, zeker een aanrader. Je moet niet reserveren, en het kost 20 euro per persoon. Dat lijkt veel maar je krijgt er wel heel wat voor in de plaats. En het vakantiegevoel krijg je er gratis bij.

Zaterdagochtend zijn we dan ook gaan ontbijten, of brunchen, of hoe je een maaltijd om iets na 11u ook moet noemen. Niet in een hotel, maar in een koffiebar. Deze keer hadden we niet gereserveerd, maar was het een ingeving van het moment. En dat zijn altijd de leukste momenten.

O, en dan nog één ding dat het vernoemen waard is: ik heb deze week soep gemaakt, slasoep dan nog wel! En ze is gelukt!! En ze was lékker!!! De wonderen zijn de wereld nog niet uit. Hierbij het recept: Stoof één dikke ajuin. Neem één kropsla, was die, en smijt die in de pot met de ajuin. Laten krimpen. Giet er één liter kippenbouillon bij. Laat het deksel van uw zoutpotje vallen, zodat er ongeveer een grote eetlepel zout in de soep ligt. Vis het meeste zout er terug uit. Gooi er nog wat zwarte peper op. Twintig minuutjes laten koken, en daarna mixen met één eetlepel Philadelphia Light look en fijne kruiden. Het enige wat je dus moet snijden is één ajuin. En dat vond ik niet erg, want ik zet tijdens het ajuinsnijden altijd mijn duikbril op en dan voel ik mij heel sportief/op vakantie.

Gevoeld: Verdriet, gevolgd door hysterische blijdschap met daarna teleurstelling. En dat allemaal vanwege mijn scooter. Maar dat is voor een volgende keer, als ik er een volledige post aan zal wijden. Irritant he, zo’n cliffhanger?

Gezien: Een geweldig concert, en een supermooie musical. Ik zal beginnen met het concert van Justin Timberlake waar ik vrijdag met twee vriendinnen naartoe ging. Ik had Justin (ja, ik mag Justin zeggen) zeven jaar geleden al eens gezien, en dat was toen al super. Ik had deze keer geen superhoge verwachtingen, want ik vind zijn laatste cd maar zus en zo. Maar ik had toch een ticket gekocht, in de hoop dat hij vooral zou focussen op zijn oude hits. En dat deed hij dan ook. Hij had een heel goeie live band bij, je zag dat ze goed op elkaar ingespeeld waren en dat ze zich amuseerden op het podium. Alle hits passeerden de revue, en de nummers die hij speelde van de nieuwe cd waren de goeie. Hij had af en toe een beetje streken, maar dat mag ook wel als je zo goed kan zingen, dansen en show verkopen tegelijkertijd. Het indrukwekkendste moment was toen het podium “opsteeg” en naar de andere kant van de zaal reed, over het publiek heen. En de sportpaleisgoden hebben mijn gebeden aanhoord, en ons plaatsen gegeven aan de zijgang en voor de nooduitgang, waardoor ik nog kon blijven zitten en alles zien terwijl iedereen rond mij rechtstond. Zalig.

En dan de musical. Gisteren ging ik met mijn ouders en twee vrienden naar de musical 14-18 in de Nekkerhal in Mechelen. Schoon, niet te doen. Ze hebben de Nekkerhal echt mooi omgetoverd tot een ruimte die perfect geschikt is voor dit spektakel. Ik vond het een heel vernieuwende manier van een show (want dat is het wel) in elkaar steken; de tribune beweegt, de acteurs komen van alle kanten, er zit ook actie in de decors,… Maar het is vooral gewoon een heel mooie en ontroerende musical. Gebleit dat ik heb aan het einde, bijna beschamend. En de vier oude madammekes die voor mij zaten ook. En de twee vrouwen naast mij ook. En ik denk de man achter mij ook, hoewel hij het probeerde te verstoppen. Als je nog aan tickets kan geraken, ga dan zéker kijken.

Geroken: Meiklokjes, die daarnet bij mijn schoonouders op tafel stonden. Wat een zalige geur toch he. Veel beter dan lavendel. Ik snap niet wat mensen zien (rieken) in lavendel. Lavendel is zo 2013.

Gehoord: Veel gekrab aan onze slaapkamerdeur, de nieuwe hobby van onze kat Poes Springsteen. Poes is nu bijna 10 maand oud, en ik denk dat ze in haar puberteit is beland. Maar hoe stout ze soms ook is, ze blijft mijn oogappel. En als ze dan lief is (wat het meest van de tijd wel zo is hoor), vergeef ik haar alles. Geef toe, hoe kan je nu kwaad zijn op een beestje dat zo’n pluizige pootjes heeft?

Tot volgende week! xo