Haaaaa, zondag. Een dag voor uitslapen tot 11u30 en dan in uw onderbroek naar National Geographic kijken. Een dag voor gebraad en spinazie ‘uit den hof’ bij mijn schoonouders. Een dag voor het inhalen van de Story, de Libelle en de TV-Familie in de zetel van diezelfde schoonouders. Maar vooral een dag voor de Zamenvattende Zondag, die jullie vandaag gebracht wordt op de tonen van Het Vriendje dat op zolder gitaar aan het spelen is en Poes Springsteen die haar eigen kattenbakkorrels aan het opvreten is. Smakelijk!

Gezien: Deze week was de allerlaatste week voor mijn avondactiviteiten weer in gang schieten. Nu dinsdag begint de zumbales weer, en moet ik weer gaat fitnessen wanneer het kan. Dus ik had maandag-, dinsdag- én woensdagavond in mijn agenda geblokkeerd om mijn favoriete hobby te doen: niks. Met als resultaat dat ik vrij veel tv heb gekeken deze week, vooral ook omdat het nieuwe tv-seizoen van start ging en ik niets wou missen. Een overzichtje:

• Boer Zoekt Vrouw: Heel hard gelachen met de speeddate waarin die arme jongen zo nerveus was dat hij alleen nog maar kon lachen en half hyperventileren. En ik krijg een beetje het zuur van boer Luc.
• Goed Volk: Leuk, vooral omdat Jeroen Meus heel weinig fout kan doen in mijn ogen. Daarom vond ik het vooral spijtig dat hij pas tegen het einde van het programma zelf wat op de voorgrond trad. Ik heb wel mijn ideaal beroep gevonden, namelijk sumoworstelaar. Heel de dag fretten, een beetje over de grond rollen en mensen duwen, middagdutjes, je haar wordt professioneel gedaan en je wordt elke dag gemasseerd. Waar moet ik mij inschrijven?
• Komen Eten: JOEPIE ’t is weer komen eten! Ik ben intussen helemaal gewend aan Iwein, ook al mis ik Peter nog een beetje. Ze zijn in elk geval begonnen met een goeie week, met zwetende spierbundel Peter. Kijkt er eigenlijk iemand die naar Komen Eten kijkt ook naar Chez Piet met de kandidaten? Ik in elk geval niet, en ik betwijfel of de rest van de kijkers het wel doen. Ze hebben dat nu verzet van zaterdag naar vrijdagavond, dat is misschien wel een goeie move.
• Grote Ster, Klein Ster: Bwa. Niet stom, maar ook niet geweldig. Eerder iets waar ik naar ga kijken als er echt niets anders meer op mijn digicorder heb staan.
• Het Lichaam Van Coppens: NOG MEER JOEPIE mijn allerlievelingsprogramma aller tijden is weer terug!! Met het vorige seizoen heb ik mij elke aflevering een kriek gelachen. En als ik zeg lachen, dan bedoel ik echt hardop lachen, inclusief tranen die over mijn wangen rolden. En deze eerste aflevering van het nieuwe seizoen was weer even goed als die van voordien. Ik wil graag dat Staf en Matthias Coppens bij mij komen wonen zodat ik hen heel de dag kan adoreren.
• Series: Deze week zijn we beginnen kijken naar Breaking Bad. Serieus te laat, ik weet het, maar we hebben het nooit gevolgd op tv en Het Vriendje heeft pas dit weekend de volledige dvd-box gekocht. We hebben maandag naar de eerste twee afleveringen gekeken, en ik kijk al uit naar de volgende. We zijn ook opnieuw begonnen met Game of Thrones, na een pauze van een paar maanden. We pikten meteen in waar we gestopt waren, in het midden van seizoen 2, maar hebben ons toch een paar keer afgevraagd: “Wie de fuk is dat?” of “Was die nu niet dood?”.

Geproefd: Deze week heb ik mij écht goed aan mijn dieet gehouden, de enige keer dat ik gezondigd heb was deze namiddag bij mijn schoonouders. Daar heb ik een potje pudding van La Laitière binnengespeeld. Maar dat is dan ook het enige. Én ik ben naar de fitness gegaan. Als ik morgenvroeg niet afgevallen ben, dan ga ik echt serieus pisnijdig zijn. Dus als je dan op de trein zit bij een meisje waarbij vuur uit haar ogen komt terwijl ze blaast en gromt als een kat, dat zal ik waarschijnlijk zijn. Mijn excuses bij voorbaat.

Gehoord: “Oei sorry, stoor ik?” toen mijn mannelijke BFF mij om 1 uur ’s nachts wakker belde omdat hij zijn sleutel thuis vergeten was en hij onze reserve nodig had. En dan nog eens de ping van mijn gsm toen diezelfde BFF de nacht nadien om 1u23 een bericht stuurde met alleen maar “wiggle wiggle wiggle” in. Het is een geruststelling in het leven om te weten dat je vrienden even geschift zijn als jij zelf.

Geroken: Deze week verander ik “geroken” in “gekocht”. Zomaar. Want zoals een wijs man ooit zei:

Zaterdag had ik afgesproken met een van mijn vriendinnen uit mijn hogeschooltijd. Waarom zeg ik dat er eigenlijk altijd bij? Ik heb haar inderdaad leren kennen op de hogeschool, maar dat is intussen al zes jaar geleden, terwijl ik daar maar drie jaar gezeten heb. Dus ik ken haar al dubbel ná school dan óp school. Vanaf nu bombardeer ik haar gewoon tot Oreo-vriendin. We zijn samen (gezond!) gaan ontbijten, en hebben daarna de Hema geplunderd. Ik heb een to-do-notitie-schriftje gekocht voor mijn blogske, en ik had natuurlijk ook nieuwe balpennen nodig om daar in te schrijven. Ik had er namelijk nog maar drie triljoen. Ik heb ook een hoesje gevonden voor mijn iPhone. Het mooiste hoesje dat ik ooit al gezien heb in mijn leven. Ik heb de afgelopen weken uuuren online gezocht naar het hoesje van mijn dromen, en nu bleek dat gewoon een kilometer verder in de Hema te liggen. Volgende week ga ik er nog eentje kopen, identiek hetzelfde, omdat ik nu al bang ben voor de dag waarop het versleten gaat zijn. Ik ga er geen foto van posten want dan gaan jullie dat ook allemaal kopen en dan ga ik een scène moeten maken in de Hema. En daar wordt niemand vrolijk van. Daarna zijn we naar de Aldi gegaan, zij voor fileermessen en ik voor mijn wekelijkse boodschapjes. Lang zijn we niet gebleven, want het stonk er een beetje naar alcoholisme en oude pipi.

Gevoeld: Teleurstelling, toen ik deze week terug met de trein naar het werk moest, ook al had ik de week voordien goed mijn best gedaan op dieetvlak. Een beetje schaamte, omdat Poes Springsteen een superstinkende scheet had gelaten op de Oreo-vriendin haar rok, waardoor die rok uren later nog een beetje stonk naar kattenkak. En ook heel veel blijdschap en opluchting, door het goeie nieuws over Lulu. Vreemd dat je zo kan meeleven met een gezin dat je helemaal niet kent. Lang leve het internet, dat ons allemaal dichter bij elkaar brengt.

Nog even een boodschap van algemeen nut: volgend weekend verjaart Het Vriendje, en dan weet ik niet dat er op zondag tussen de festiviteiten door tijd gaat zijn om te schrijven. Misschien komt de ZZ dus een dagje later volgende keer. Maar als jullie toch iets willen lezen, vergeet dan zeker mijn blogtips niet.

XO

 

Bron foto Cartman