Als we maar kunnen lachen

Een paar weken geleden kreeg ik een stokje doorgespeeld van Nele. Omdat mijn lieftallige administratiepagina mij dat niet gemeld had, heb ik dat dus compleet genegeerd. Ik heb het pas deze week ontdekt toen ik zag dat er iemand van op haar blog naar die van mij geleid was. Hopelijk heb ik niet nog veel meer mensen compleet genegeerd de laatste maanden. Als het toch zo is, stuur mij dan een mailtje!

Het stokje heet officieel “5 reasons why I smile”. Er zitten ook wat regels aan vast, zoals bijvoorbeeld de foto van het stokje delen, de regels kopiëren en plakken in deze blogpost en 5 andere mensen taggen. Omdat ik een rebel ben die al graag eens op de grenzen van het blogleven balanceert, ga ik alle regels overboord gooien, en ga ik jullie gewoon YouTube-filmpjes laten zien waar ik altijd mee in een deuk lig. Omdat ik hier geen duizenden filmpjes ga zetten, heb ik ze ingedeeld in categorieën. En ik heb er 7 gevonden, en omdat ik niet kan tegen keuzestress zullen het er 7 blijven in plaats van 5. Ik zei het toch, een echte rebel. Ik heb telkens gewoon één filmpje uitgekozen dat binnen de categorie valt, maar normaalgezien krijg je van YouTube zelf suggesties voor gelijkaardige filmpjes na het afspelen. Zo kan je gemakkelijk een paar uur met open mond zitten staren naar een eindeloze stroom van dansende kittens. Niet dat ik dat ooit al gedaan heb hé. Neenee. Ahum. On y va!