Binnenkort ga ik de naam van de ZZ moeten veranderen in Zamenvattende Maandag. En dat klinkt toch écht niet he. Hier ben ik weer, een dag te laat. De afgelopen dagen waren we wééral op weekend. Een spontane trip met mijn ouders naar Hasselt. En binnen twee weken trekken we richting Ieper. Dankuwel Bongo! Het Groupon-uitstapje van twee weken geleden (naar Kortrijk) lag al maanden vast, en dat van Ieper ook, maar ik had niet door dat ik ze zo kort bij elkaar had gepland. Nu ja, klagen over een paar keer op weekend gaan, dat is er pas echt over en ga ik dus zeker niet doen. Ik ben net heel dankbaar en ik zou bij deze graag Groupon, Bongo en alle andere soorten kortingsbonnen bedanken voor het feit dat ik met een bijna-lege portemonnee toch nog een actief sociaal leven kan hebben. Zonder hen zou ik gewoon altijd thuis zielig cracotten moeten eten. Dus vandaag zal ik mijn week zamenvatten ter ere van korting overal, en hopen dat we nooit meer ergens volle pot moeten betalen. Olé!
Gevoeld: Verbazing toen ik ontdekte dat er nog maar twee weken zijn voor de kerstvakantie. Niet dat ik de hele kerstvakantie vrijaf heb, maar toch. Twéé! Two! Dos! De tijd vliegt echt voorbij. Ik had mij voorgenomen om vorig weekend al mijn kerstcadeautjes al te kopen, zodat ik niet meer tijdens de kerstvakantie zou moeten gaan winkelen. Ik had het zelfs als tip gegeven in mijn vorige ZZ denk ik. Niet dus. Mijn grootste talent is raad geven en die dan zelf niet opvolgen. Gelukkig kunnen we de meeste dingen tegenwoordig online kopen, en als dat niet zo is moeten mijn vrienden/familieleden/kat zich maar tevreden stellen met een zelfgemaakt exemplaar van hun gewenst geschenk. “Mama, jij had graag die artisanaal gemaakte handtas van die ene artieste uit dat obscuur winkeltje? Dat ging niet, spijtig, maar tadaaaa, wat vind je van dit prachtige heuptasje dat 15 jaar geleden gratis bij de Joepie zat maar dat ik heb gepimpt met stickers en glitterlijm die ik nog had liggen? … Oh mama, vind je het zo mooi dat je moet wenen? Zo lief.” Maar hey, geen slecht woord over mijn ouders. Ik weet dat ik misschien niet echt objectief ben, maar het zijn wel de beste ouders hoor. Ze stuurden mij maandag, toen ik 10 000 dagen oud werd, zelfs een heel lief kaartje.

Met onderaan een cameo van mijn lelijke flanellen lakens die zo lekker warm zijn dat ik de voorbije weken amper uit mijn bed geraak!
Ik heb mijn 10 000 dagen gevierd met een vrije dag van het werk, uitslapen tot de middag en dan gewoon wat nutteloos rondlummelen in huis. Niets speciaals, maar de dag voordien had ik al een etentje gekregen van Het Vriendje. Tapas en dan nog tiramisu die ik niet op kreeg. En als ik iets niet op krijg, dan kan je je al voorstellen hoe veel eten eraan voorafgegaan is. Ik was nadien een beetje de Motilium-kikker.
Geroken: Smoutebollen, churros, braadworsten en karakollen, en dat allemaal door elkaar. We gingen zaterdagavond naar de kerstmarkt in Hasselt. Ze sparen daar kosten noch moeite, en de markt (met de feeërieke naam ‘Winterland’) is echt de moeite. Zaterdagavond was er wel iets te veel volk, waardoor de gezelligheid plaats moest maken voor claustrofobie en mensen die veel te dicht in mijn comfortzone kwamen. We zijn dan zondag nog eens teruggegaan, en toen was het veel kalmer. Als je nog op zoek bent voor een leuk uitstapje voor tijdens de kerstperiode, Winterland staat nog tot 4 januari en is echt een aanrader. Als je met kindjes gaat en je wilt niet dat je kroost vertrappelt wordt, ga dan best overdag.
Nog een tip voor als je dan toch in Hasselt bent; Paplou, een geweldige winkel die mode combineert met leuke gadgets en prulletjes. Ik kocht er een doosje met een vosje op, een vouwzakje in de vorm van een vosje, en een supercomfy trui met een vos op. En een kleedje… Nu dachten jullie dat er “met een vos op” ging komen hé? Had ik jullie daar even goed liggen!
Geproefd: Groupon is de laatste weken een beetje de rode draad door mijn leven zo blijkt, want vrijdagavond had ik afgesproken met mijn meest sprezzatura vriend om voor heel weinig geld een Thais driegangenmenu te gaan binnenspelen bij So Thai in Antwerpen. Het voorgerecht was niet om over naar huis te schrijven, gewoon een paar gefrituurde hapjes met loempiasaus. Maar het hoofdgerecht, vis met groentjes in zoetzure saus met rijst, was echt superlekker, én veel. Nadien kregen we nog twee kleine loempiaatjes met banaan en poedersuiker. Drie gangen voor 15 euro per persoon, daar kan je niet voor sukkelen. De rest van de week heb ik mij bijna elke dag ziek gegeten aan Sinterklaas-chocolade. Jullie moeten weten dat ik op mijn werk aan de “inkom/receptie” van mijn bureau zit, dus al het traktatiesnoep wordt steeds naast mij gezet. Ik moet mijn arm maar een beetje strekken en ik kan al een handje meegrabbelen. En voor een fretzak als ik is dat eigenlijk geen goeie plaats. Ik heb er zo veel van gegeten dat ik het zelfs al wat gehad had op vrijdag, toen de Sint nog moest langskomen. Gelukkig bracht hij niet alleen snoep, maar ook leuke niet-eetbare dingen. Voor mij bracht hij seizoen 1 en 2 van Miranda, en het boek ’67 reasons why cats are better than dogs’. Voor Het Vriendje bracht hij een tamboerijn. De Sint heeft intussen al een beetje spijt van het brengen van de tamboerijn, want de Sint had niet door hoeveel lawaai zo’n ding kan maken. En dan kregen we ook gezamenlijk nog een overnachting in Hasselt van de hulp-Sint 🙂 En dan mogen we Poes Springsteen niet vergeten natuurlijk. Die ging normaal gezien maar een prulletje van een euro krijgen, maar toen de Sint in Tom&Co een enorm mooi krabmeubel zag staan kon ze zich niet inhouden. En uiteraard vond Poes de doos veel interessanter dan de inhoud. Typisch.
Gehoord: Geroep van een dronken man en daarna twee politiecombi’s. Zaterdagnacht kon ik niet goed slapen, vooral omdat de ramen van onze hotelkamer heel dun waren (first world problems iemand?) waardoor ik al het lawaai op straat goed kon horen. Een uur lang heeft een of andere zatterik lopen roepen, eerst van ver weg maar na een tijdje steeds dichterbij. Omdat er af en toe ook vrouwengegil tussenkwam, was ik er niet echt gerust in. Uiteindelijk heeft iemand van het hotel de politie gebeld (hoorde ik de ochtend nadien bij het ontbijt) en zijn ze de man recht voor ons hotel komen ophalen met de twee combi’s. Waarschijnlijk iets te veel plezier gehad op de kerstmarkt. Qua muziek is er momenteel maar 1 liedje dat heel overtuigend op nummer 3, 2 én 1 staat in mijn persoonlijke top 3:
Mijn excuses voor de enorm stomme lyric-video maar door de immens belachelijke restricties van Vevo kan de clip niet afgespeeld worden op YouTube in België.
Gezien: Gisteravond gingen we naar de nieuwe Hunger Games, en keek ik voordien ter voorbereiding nog eens naar de tweede. De nieuwe is tot nu toe de meest duistere, en misschien wel de beste van de drie. Waar het in de vorige twee nog vooral ging over de spelen zelf in de arena, gaat deze over de start van de opstand van de districten tegen het Capitool. Een beetje symbolisch in deze stakingsdagen. Binnenkort gaan we zeker naar de derde Hobbit-film, gisteren zag ik de trailer nog eens en ik kijk er nu nog meer naar uit. Een paar dagen geleden las ik een artikel in de krant met een heel negatieve insteek. Iets in de aard van “Wie zit er te wachten op nog een film met Hobbits?” Ik zal eens zeggen wie: heel veel mensen. En de mensen die er niet op zitten te wachten, die worden niet verplicht om hem te gaan zien dus die moeten stoppen met neuten. Neh.
Tot in de week lieve lezers!
XO
Pingback: Zamenvattende Zondag, part XXXVI | Voskosmos