Ik wou dat ik deze week veel te vertellen had. Ik wou dat ik hier in geuren en kleuren kon vertellen over alle avonturen van de afgelopen dagen. Maar ik heb zowat de saaiste week in de geschiedenis van saaie weken gehad. Ik zat een halve week ziek thuis en kwam bijgevolg ook niet buiten. Ik heb al mijn sociale verplichtingen afgezegd en bracht mijn tijd vooral in bed, in de zetel of op de wc door. Dus mijn excuses als de ZZ wat korter en vooral saaier is dan normaal, maar er valt gewoon niet veel te vertellen 🙂

Gevoeld: Ziek. Op maandag en dinsdag ben ik nog gewoon gaan werken, hoewel ik mij al sinds maandagavond slecht voelde. Op dinsdag sleepte ik mij na een korte nacht door de werkdag, ik ging niet naar de zumba en kroop vroeg in bed in de hoop dat het woensdagochtend wat beter zou zijn. Niet dus. Ik had weer amper geslapen en omdat ik geen eten kon binnenhouden voelde ik mij zo slap als een vod. De dokter had al heel snel een diagnose: serieuze buikgriep. Ik moest de rest van de week thuisblijven en als het vrijdag nog niet beter was moest ik nog eens terugkomen. Gelukkig was ik er tegen vrijdagavond zo goed als door. Het was al lang geleden dat ik mij nog zo ziek had gevoeld, en tegelijkertijd voelde ik mij ook schuldig omdat ik thuisbleef in een drukke week met veel meetings. En zéker omdat ik twee weken geleden ook al een paar dagen ziek thuis zat. Als je nog niet zo lang bezig bent op een nieuwe job is dat wel het laatste dag je kan gebruiken. Ik was voordien al zo lang niet meer ziek geweest, en nu zo snel twee keer na elkaar. En uiteraard zou je je dat niet mogen aantrekken, ziek is ziek, maar ik denk dat het wel menselijk is om je zorgen te maken over de indruk die je zo maakt. Hopelijk heb ik mijn portie microben wel gehad voor het jaar, en laten ze mij de komende maanden gewoon met rust.

Mijn zicht gedurende vier dagen (in de tien rustige minuten per dag wanneer ze niet het kot aan het afbreken was).

Gezien: Mijn digicorder is heel wat leger na die paar dagen thuis. Vooral nadat ik per ongeluk AL mijn (nog niet bekeken) afleveringen van Dr Phil wiste in plaats van ééntje. Dat was nog een extra duwtje in de put van het universum. Gelukkig had ik nog genoeg andere trashy tv klaar staan. Ik keek Komen Eten, Millionaire Matchmaker, Days of our Lives, én ik ontdekte een uurtje voor het begon dat er een nieuw seizoen van Mijn Pop-Up Restaurant ging starten! Ik supporter sowieso voor Fee en Jonas. Het West-Vlaamse koppel doet mij te hard denken aan Stefaan en Barbra van vorig seizoen, alleen nog een sjakoske en ’t is compleet. Ik heb trouwens niets tegen de toevoeging van Alex Callier bij de jury, alles is beter dan die rampzalige jury van een paar jaar geleden met onder andere die vrouw met haar witte bles in haar zwart krulhaar. Wat voor een brolseizoen was me dat? Het valt mij pas sinds dit seizoen op dat Sergio Herman nóóit luistert naar wat de andere juryleden te zeggen hebben, je ziet hem gewoon focussen op zijn eigen one-liners en onderbreekt iedereen heel de tijd. Waarschijnlijk is dat al jaren zo, maar merk ik het nu pas op omdat ik voordien te betoverd was door zijn sex-appeal 🙂

Gehoord: Veel van mijn eigen gevloek. Om de verveling wat tegen te gaan ben ik deze week begonnen aan een puzzel die ik normaalgezien pas in de paasvakantie wou maken. Toen ik ongeveer halfweg was, besefte ik dat er veel dubbele stukjes in de doos zaten. Hoe verder ik geraakte, hoe meer die dubbeltjes mij frustreerden. Ze scheelden telkens maar een millimetertje hier en daar maar dat had wel als resultaat dat de puzzel niet helemaal klopte. Soms wist ik heel zeker dat een stukje op een bepaalde plaats moest, maar paste het er niet omdat er ergens een fout dubbeltje zat. Daarnet heb ik de laatste vijf stukjes gelegd, en ik heb ze er gewoon in geslagen zodat ze toch maar zouden passen. Ik was het zo ongelofelijk beu! Ik heb hem ook meteen weer uit elkaar gehaald en terug in de doos gestoken, ik kon er zelfs niet meer naar kijken. Het Vriendje zei dat we hem ooit zouden doorgeven aan onze (nog niet bestaande, trouwens, voor jullie denken dat dat hier een aankondiging is) kinderen als ze heel stout zijn.

Toen was ie af. En kijk hoeveel stukjes er nog over waren. Ik heb hem nog net niet uit het raam gegooid.

Geroken: Ik verander ‘geroken’ weer in ‘gelezen’ deze week, because I can! Ik ben nog aaaaltijd bezig in Under The Dome van Stephen King. Er begint wel wat schot in de zaak te komen, ik hoop dat ik hem deze week kan uitlezen. Ik kijk er naar uit, want ik heb zin om aan iets nieuws te beginnen. En langs de andere kant ga ik ook een beetje droevig zijn als ik hem uit heb, gewoon omdat ik zo lang bezig ben geweest met het verhaal en de personages. Heeft er iemand trouwens de serie die op het boek gebaseerd is gezien? Is dat een aanrader? Ik weet nog niet of ik de serie wel wil zien, omdat veel King-verfilmingen echte scharminkels zijn..

Geproefd: Dit is waarschijnlijk nog het saaiste zintuig van de week. Kunnen jullie geloven dat ik zo ziek was dat zelfs mijn eetlust volledig weg was? Dan weet je wel dat het ernstig was. Pas sinds vrijdagavond is mijn zin in eten weer een beetje terug, dus ik denk dat de weegschaal morgenochtend wel blij zal zijn. Maar dan toch liever een kilo meer en géén buikgriep dan andersom!

Tot volgende week lieve lezers! XO