In de doorligwonden-dinsdag van vorig jaar gaf ik een overzicht van de drie beste series die ik dat jaar had gezien. Dit jaar heb ik nog steeds heel veel series gezien, maar nog meer films. Ik heb er mijn cinematicketjes nog eens bijgehaald (ik hou die al bij sinds het gezegende jaar 2003), en we zijn dit jaar minstens 20 keer naar de cinema geweest. Ik zeg “minstens”, omdat ik sowieso een paar ticketjes nog ergens heb rondslingeren in verschillende handtassen. Trouwens, ik heb voor de lol eens AL mijn tickets geteld. En daaruit blijkt dat ik op 12 jaar tijd ongeveer 160 keer naar de film cinema ben gegaan.

Ik heb 130 ticketjes bijgehouden, maar ik vermoed dat ik er zeker 30 ben kwijtgespeeld of gewoon niet bijgehouden heb in een moment van tijdelijke waanzin. Het absolute topjaar was 2006, daar vond ik maar liefst 28 kaartjes van terug. Dus we kunnen met zekerheid stellen dat ik al sinds mijn tienerjaren een echte cinema-fan ben.

Én dat de prijs van een ticket intussen bijna verdubbeld is, oeps. Dit jaar was ook alweer een heel geslaagd filmjaar, niet alleen in de bioscoop maar even goed ook in mijn luie zetel thuis. Dus hierbij een overzicht van de beste films van het afgelopen jaar!

THE MARTIAN

De afgelopen jaren wordt er om de zoveel maanden een andere ruimtefilm op ons losgelaten. Ook al versta ik absoluut niets van de techniciteit achter de verhalen, ik zie echt heel graag verhalen die zich afspelen buiten onze wereld. De special effects zijn intussen ook al zo vergevorderd dat je soms bijna vergeet dat je naar een film aan het kijken ben. Dé hit van het jaar voordien was Interstellar, en The Martian haalt absoluut hetzelfde niveau. Alles zit erin: humor, spanning, emoties, sterke dialogen,… Matt Damon is perfect gecast als hoofdpersonage Mark Watney, een astronaut die na een windstorm per ongeluk door zijn team achtergelaten wordt op Mars. Mark moet proberen te overleven door creatief te zijn met de middelen die hij daar heeft, terwijl op aarde plannen gemaakt worden om hem terug naar huis te krijgen. Indrukwekkende special effects én een goed verhaal, wat wil je nog meer van een ruimtefilm?

INSIDE OUT

Deze zag ik met Het Vriendje op mijn verjaardag, en het was de perfecte afsluiter van de dag. Dit jaar werd er veel aandacht besteed aan mentale gezondheid. Je had de Rode Neuzen Dag, Buzzfeed wijdde er een volledige week aan, de Werelddag van de Geestelijke Gezondheid kreeg ook vrij veel aandacht,… Dus mentale gezondheid wordt jaar na jaar wat meer bespreekbaar, en dat kan ik in mijn eigen situatie uiteraard alleen maar toejuichen. En daarom is Inside Out niet alleen een heel entertainende en mooie film in typische Pixar-stijl, maar ook gewoon enorm maatschappelijk belangrijk. De animatiefilm vertelt het verhaal van de elfjarige Riley die last krijgt van depressieve gevoelens na een verhuis naar een vreemde stad. Haar emoties worden letterlijk vertaald als kleurrijke figuurtjes die haar gevoelens vertegenwoordigen. Als je eens goed wil wenen, van blijdschap én verdriet, is dit zeker een aanrader. En in elk ander geval ook.

D’ARDENNEN

Wow. Gewoon wow. Ik was zó onder de indruk van deze Vlaamse thriller, en ik was niet alleen. Toen de aftiteling begon te lopen bleef de cinemazaal nog een paar minuten opvallend stil, alsof iedereen nog aan het verwerken was wat we net gezien hadden. Het verhaal is vrij simpel: een koppel pleegt samen een overval, alleen de man (een meesterlijke Kevin Janssens) wordt opgepakt en verdient een paar jaar achter tralies. Zijn vriendin begint in die tijd een relatie met zijn broer. Als hij weer vrijkomt, wordt de situatie héél spannend. De acteerprestaties zijn fenomenaal, het verhaal én het einde laten je achter met open mond. Als er één Vlaamse film van de afgelopen jaren is die je moet moet moet zien, dan is het deze.

SAN ANDREAS

Ok, deze gaat nooit een Oscar winnen. Maar op het vlak van moderne rampenfilms is dit gewoonweg eentje van de bovenste plank. Jullie weten dat ik een zwak heb voor rampenfilms. Hoe meer er kapot spat en hoe meer gebouwen instorten, hoe liever ik het heb. En deze film brengt dit naar een volledig nieuw level. Ik zie graag typische slechte ‘disaster movies’ waar de special effecten en het verhaal zo slecht zijn dat het eerder komedies worden. Maar San Andreas heeft indrukwekkend goede special effects, een duidelijk en spannend verhaal, en is dan nog eens goed geacteerd ook. Alleen de laatste beelden zijn ZO Amerikaans dat ik er bijna donuts en geweren van begon te kotsen. Maar van alles ervoor was ik enorm onder de indruk. Zo onder de indruk dat ik hem zelfs gevraagd heb dit jaar onder de kerstboom.

Vorig jaar gaf ik ook een opsomming van de series die ik dit jaar wou zien. Ik ga dat dit jaar niet opnieuw doen, want ik heb gemerkt dat ik van het hele lange lijstje maar één serie (Bates Motel) gezien heb. En dan nog niet helemaal, want ik moet nog een paar afleveringen zien. Dus ik ga gewoon proberen om mijn lijst van eind 2014 af te werken, en intussen een manier uitvinden om meer uren in een dag te krijgen. En over de gewone tv heb ik het ook helemaal niet gehad! Maar geloof mij, dan zouden we hier nog de hele dag en nacht zitten. Ik zal het kort samenvatten. Het beste: Het Huis, New Girl, The Great British Bake Off, K3 zkt K3, alles op TLC en E!. Het teleurstellendste: Dictator, True Detective II, en toen Dr Phil tijdens de zomer niet werd uitgezonden 🙂

Tot morgen, dan gaan we het over boeken hebben!

XO

 

Bronnen foto’s The Martian, Inside Out, D’Ardennen, San Andreas