Gisteren was het Internationale Vrouwendag. Een paar dagen eerder omringde ik mij nog door een groep vrouwen met één gezamelijke interesse: bloggen. En moest ik niet spontaan het zuur krijgen van termen als ‘straffe madammen’ en ‘vrouwen met ballen’ (*kots*), dan zou ik die woorden toch echt wel gebruiken om hen te omschrijven.

Totaal ongerelateerde foto van Poes Springsteen.

Het begon allemaal een paar maanden geleden. Ik kreeg van Het Vriendje voor mijn verjaardag de blogcursus ‘Meststoffen voor jouw Blog’ van de geweldige Kathleen cadeau. Voor degenen die trouwens iets meer willen halen uit hun blog en wat inspiratie of een duwtje in de rug willen, allen daarheen. Een deel van de cursus is een gesloten Facebookgroep, waar je met de andere cursisten kan praten en ideeën uitwisselen. Een paar weken geleden kwam er het idee om elkaar ook eens in het echt te ontmoeten, op een heuse blogbrunch. Een paar enthousiaste reacties en een doodle later was de datum daar: 6 maart.

Ik heb vrij lang getwijfeld om mij in te schrijven. Ik ben openhartig, luid en op mijn gemak bij mijn goeie vrienden, maar bij vreemden kan dat al wel eens wat minder zijn. Véél minder als ik eerlijk ben. Ik heb ook de neiging om te veel onzin uit te kramen als ik zenuwachtig ben. Én was ik geen te kleine naam tussen al die andere grotere blogs? Ik raapte al mijn moed bij elkaar, schreef mij toch in, en zondag stapte ik op de trein en reed ik van mijn comfort zone naar Antwerpen-Berchem.

Nog een totaal ongerelateerde foto van Poes Springsteen.

Uiteindelijk heb ik mij zenuwachtig gemaakt voor niets. De eerste minuten waren een beetje spannend, omdat je jezelf dan in een groep moet gooien waar je niemand kent. Maar we zaten bijna allemaal in hetzelfde schuitje, en toen we aan het eten waren was de sfeer al wat losser. Na het eten schoven we de tafels opzij zodat we wat vlotter met elkaar konden praten. We taterden vlotjes over bloggen, boeken, baby’s, fietshelmen, loopbaanonderbreking, taart, tattoo’s,… Het werd met momenten zelfs vrij diepzinnig, wat ik niet verwacht had bij mensen die ik eigenlijk van haar noch pluim ken.

Moraal van het verhaal: af en toe moet je ne keer zot doen. En ne keer zot doen, dat is nog tien keer zo plezant als het in het gezelschap van 18 andere blogsters is.

Laatste totaal ongerelateerde foto van Poes Springsteen.

Merci aan Gerhilde voor de top-organisatie, merci aan Bar’rique voor de perfecte ontvangst en het superlekkere eten. Merci aan Annelies, Anske, Bibiane, Caroline, Cathy, Gerhilde, Joke, Kathleen, Kelly, nog een Kelly, Marieke, Mieke, Patricia, Saar, Sabrina, Sofie, Stephanie en Tine voor het gezelschap. En tien keer merci aan Kathleen, want zonder haar en haar cursus was dit in de eerste plaats niet mogelijk geweest.

En dan nog een boodschap van algemeen nut: omdat ik blijkbaar toch een beetje te hard onder de indruk was van het hele gebeuren, vergat ik foto’s te nemen. Er staan sowieso wel foto’s op de blogs van de andere brunchsters, dus klik zeker door hierboven. Maar ik kan jullie toch niet op jullie foto-honger laten zitten, en daarom heb ik deze post gevuld met een reeks van Poes-pics. Helemaal ingeduffeld tijdens haar zondagnamiddagdutje. OMG. Graag gedaan.

Tot snel! XO