AMAI, dat ging goed hé, die 40 dagen bloggen!

…

Haha. Serieus, wie dacht ik ook dat ik was? 40 dagen bloggen in de drukste periode die ik in de afgelopen tien jaar al heb gehad? De laatste keer dat ik mijzelf zo slecht heb ingeschat was toen ik in de hogeschool een opdracht moest doen over iets wat ik haatte en ik had gekozen voor de recente uitvinding van de digicorder en ik dat ik een gans betoog deed over hoe mensen niet meer met elkaar zouden praten over televisie en maar gewoon keuzes moesten maken over waar ze analoog naar wilden kijken.

Echt waar. Ik denk dat ik toen eventjes acuut last had van schizofrenie.

Maar belangrijker: hoe is het met jullie? Alles goed? Genoten van de eerste lentezon? Met mij is alles ok, gezien de hectische huidige situatie. Eventjes een update over wat er de voorbije 5 weken gebeurd is in mijn leven:

• We hebben de compromis getekend voor de aankoop van ons nieuwe huis.
• We hebben ons huis op Immoweb gezet en de dag nadien ontplofte mijn telefoon en mailbox.
• We hebben in een week tijd (!!!) bijna 20 rondleidingen gedaan in ons huis, en één van die koppels vond het zo tof dat ze er bijna onze vraagprijs hebben voor gegeven. OMG.
• We hebben intussen met dat koppel ook een compromis getekend.
• We hebben, soms meerdere, afspraken gehad bij bijna elke bank waar ik ooit van gehoord heb en mijn naïef wereldbeeld van hoe iedereen altijd het beste met ons voorheeft werd keer op keer aan diggelen geslagen.
• Binnen een dikke maand gaan we de aktes tekenen en krijgen we de sleutel van ons nieuw huis. Vanaf dan gaan we er zes weken in werken en dan willen we verhuis. ’t Is te zeggen, wij gaan een beetje werken en vooral de werkmannen vriendelijk doch dwingend aansturen 🙂
• We hebben tegels gekozen voor op de benedenverdieping en een timing afgesproken met de vloerder.
• Vanavond ga ik de schilder vastleggen.
• Ik ben een midweek met mijn mama naar Cadzand gegaan, waar we vooral heel veel niets gedaan hebben.
• Ik ben vier dagen met mijn BFF op citytrip naar Valencia gegaan, waar we vooral het tegenovergestelde van heel veel niets gedaan hebben. Het is intussen een week geleden en mijn voeten voelen het nog.
• Poes was heel blij toen ik terug thuis was van al mijn reisjes. Een samenvatting in beeld van onze eerste paar uur terug samen:

• Mijn mama was gisteren jarig en we zijn ons een indigestie aan scampi’s gaan eten om dat te vieren. Ik gaf haar als cadeautje een cinemabezoek, en niet wat mijn papa (serieus, niet sarcastisch) had voorgesteld: een nieuwe wc-borstel.
• Ik bracht taart mee naar het werk om te vieren dat ons huis verkocht was en had mij een beetje vergist in de hoeveelheden, waardoor ik een ganse week ’s ochtends, ’s middags en ’s avonds taart heb moeten eten. Er zijn ergere dingen.
• Mijn weegschaal en ik zijn dus van frenemies naar gewoon enemies gegaan.
• Het Vriendje en ik waren 3000 dagen samen ❤ We hadden die 3000 dagen samen bijna niet gehaald omdat we ons huis moesten opmeten en blijkbaar is een verschillende manier van dingen opmeten een grondige basis voor menig echtelijke woedeaanvallen en we hadden elkaar bijna gewurgd met een lintmeter. Vijf minuten later was alles weer ok hoor, don’t worry.

De komende weken staat er nog op het programma: aktes tekenen en de notaris decadent veel geld geven, verf kiezen, inpakken, laten legen van onze septische put en dus boze blikken van de buren ontwijken, onderhoud van onze gasketel, schilderen, vloer uitbreken, meubels kiezen en kopen, verhuiswagen vastleggen, helpers zoeken, duizend keer over en weer rijden, energiemaatschappij kiezen en overzetten, Pidpa overzetten, adres wijzigen, zo veel mogelijk brol weggooien, Telenet laten komen, en sowieso ook een beetje wenen bij het zien van het minderen van onze rekening. En OH JA, binnen exact een maand is het Songfestival! Praise Jebus!

Ik heb trouwens een tuinstoel gezien online, en ik heb nog nooit zo hard iets gewild:

Dat ding kost €476 en ik zal dus één van mijn organen moeten verkopen. Ik heb online gevonden dat ik op de zwarte markt 100 000 zou kunnen krijgen voor mijn nier maar da’s ook zo omslachtig met een operatie enzo. Voor een half litertje bloed krijg je al 250 euro, dus als Het Vriendje en ik elk een flesje vullen komen we er al. Ik heb het hem al gevraagd via mail maar hij antwoordt niet. Hij zal in een vergadering zitten ofzo. Ja.

Tot zover mijn geratel! Ik hoop jullie snel weer te “zien” maar ik heb al geleerd om geen beloftes te maken 🙂

XO