(Jullie hadden toch niet gedacht dat ik eindelijk de alliteraties beu was? Alliteraties zijn mijn leven.)

Jongens. De aap is uit de mouw. De kat is uit de zak. We kijken vandaag het paard in de mond. Ok nu ben ik in de war. ’t Is maar om te zeggen dat ik nieuws heb. Groot nieuws waar ik de afgelopen maanden niet over kon praten en dus maar gewoon niks meer zei omdat het zo allesomvattend is/was. Ik heb begin januari mijn ontslag gegeven en binnen een maand start ik ergens anders. WHOOT WHOOT?!

Ik weet het, ik kan het zelf ook nog niet goed vatten. En dat meen ik. Ik rond nog anderhalve week alles af op mijn huidige job, dan heb ik tweeënhalf weken vakantie genomen en dan start op 1/3 mijn contract bij mijn volgende werkgever. Mijn hoofd denkt momenteel vooral aan “JOEPIE VAKANTIE LOLOLOLOL” en het lukt mij iets minder om te kijken naar wat er nadien komt. Misschien een beetje uit zelfbescherming, omdat mijn stressniveau anders ongekende pieken zou bereiken?

Ik sowieso tijdens de eerste dagen op de nieuwe job.

Ik heb hier een tijdje niet geschreven en wie had gehoopt dat er tussendoor veel avonturen zijn gebeurd die is eraan voor de moeite. Het ontslag en de nieuwe job overheersten bijna alles, en voor de rest is alles zowat hetzelfde gebleven. Mijn lief is nog altijd mijn lief, we zijn nog altijd superblij met onze verhuis naar datzelfde lief zijn geboortedorp, Poes is nog altijd Poes, en ik heb nog altijd niet geleerd om het zoals een beschaafde en gedisciplineerde mens bij één stuk taart te houden. Omdat ik niet goed wist hoe lang mijn opzeg zou zijn en wat dus de echte startdatum op mijn nieuwe job zou zijn, had ik een paar weken lang (toen ik de knoop al had doorgehakt maar mijn ontslag nog niet had gegeven) het gevoel dat de toekomst op pauze stond. Ik kon niets echt plannen, en laat controle over mijn agenda nu net datgene zijn wat mij stabiel houdt. Andere mensen moeten vijf keer de deurklink aanraken of alleen op de witte strepen van het zebrapad stappen, ik moet een cleane en logische agenda hebben om ’s nachts goed te kunnen slapen. Dus dat was heel frustrerend, maar is intussen opgelost. In diezelfde agenda staat nu op 1/3 dik en vet “starten nieuwe job”, en telkens ik dat zie staan slaak ik in mijzelf kleine kreetjes. De ene keer van plezier, de andere keer van pure doodsangst. Gelukkig vaker dat eerste.

Jullie weten dat ik anonimiteit hier hoog in het vaandel draag hier op de blog. Behalve als het over Poes gaat, ik denk dat ik zelfs al foto’s van haar poepenholleke hier gepost heb dus privacy bestaat niet voor dat beest. Hashtag pray for Poes. Dus heel open kan ik niet zijn over welke job ik net ga doen. Jullie weten dat ik momenteel bij een vrij groot bedrijf werk waar ik secretaresse ben. Ik ga nu naar een ander groot bedrijf in dezelfde sector waar ik ongeveer hetzelfde ga doen, maar wel met een paar extra verantwoordelijkheden (waaronder social media, zie ik zo hard zitten). Het is de eerste keer dat ik écht écht van werk verander, ik werk al voor mijn huidige werkgever sinds ik van de schoolbanken rolde in september 2008. Maar er is voor alles een eerste keer, en ik ben vrij trots op mijzelf dat ik mijn leven zo in eigen handen genomen heb in plaats van te kiezen voor de gemakkelijkste optie. GO ME!

En seg, vertel ne keer, hoe is het met JULLIE?

XO