Dag lievelingen!

Normaalgezien gingen jullie gisteren een blogje krijgen over wat ik ging missen in ons nieuwe huis, vandaag eentje over wat ik zeker niet ga missen en dan morgen eentje over hoe je een perfecte teamdag organiseert voor je homies op het werk. Maar ons huis staat sinds zondagavond op Immoweb en sindsdien word ik overstelpt met mails en telefoons. We hebben maandag al drie afspraken gehad en de komende paar dagen dagen volgen er nog VIJFTIEN!!! Ik was al doodop van die eerste drie, dus ik hoop heelhuids tot het einde van deze week te geraken. Ik heb amper tijd om te eten of te ademen, en dus zeker niet om te bloggen. Maar jullie hebben die postjes nog van mij tegoed, ik ga die 40 dagen bloggen nondepitjes, al zal het wat meer gespreid zijn.

Branden jullie een kaarsje voor ons?

Veel liefs en tot snel XO

Vandaag is het exact een jaar geleden dat ik voor de eerste keer een vrije vrijdag (het universum smíjt gewoon alliteraties naar mij) had. We zijn intussen 52 weken verder en ik heb het mij nog geen seconde beklaagd. Toen net voor de zomer het hele systeem van LBO op mijn werk afgeschaft werd en ik mocht kiezen om mijn volledig openstaand saldo (wat dus nog 4,5 jaar was) toch nog in één keer op te nemen, kon ik niet snel genoeg tekenen. Daarom vandaag een lijstje van de vreugde die die ene vrije dag per week mij al heeft bezorgd. Een top drie, weliswaar, maar dan in willekeurige volgorde!

Ons huis is proper en al mijn administratie is in orde

Meestal toch. De laatste weken heb ik mijn huishoudelijke taken wat verwaarloosd omdat ik mijn vrije dagen spendeer bij de bank om de beste lening uit de brand te slepen. Maar meestal lukt het mij wel goed om op vrijdag mijn vaste taken uit te voeren. Ik heb zelfs een hele planning per week gemaakt, waar ik uiteraard een nieuw schriftje voor moest kopen in de Hema. Duh. Doordat ik alle minder leuke huishoudelijke klusjes op vrijdag combineer, is de rest van het weekend veel minder druk en hebben Het Vriendje meer tijd voor elkaar. Win-win! (En ja, ik kijk op vrijdag gewoon ook in de voormiddag naar de Days of our Lives of Temptation Island, of ik doe zelfs een dutje. Geven en nemen hé, geven en nemen.)

Meer tijd en energie voor de favoriete mensen in mijn leven

Als je hier al een tijdje meeleest, dan weet je dat ik vrij hysterisch word van een te volle agenda. Sommige mensen worden daar gelukkig en energieker van, op mij heeft het eerder een omgekeerd effect. Als ik een week elke avond plannen heb dan begin ik tegen die plannen op te kijken, ook al zijn het de leukste plannen die je je kan bedenken. Dus die extra dag geeft mij meer ademruimte. Als ik bijvoorbeeld op maandag, dinsdag, woensdag én donderdag weg moet dan kan ik daar beter mee omgaan als ik op vrijdag kan thuisblijven om op adem te komen. Of ik spreek bijvoorbeeld af met de Oreo-vriendin (die vrij ver van mij woont) op een vrijdag in plaats van een zaterdag, zodat ik geen hele weekenddag op de baan ben. Mijn mama heeft al jaren ook een vrije dag op vrijdag, en sinds kort mijn papa ook. Dus een paar weken geleden zijn wij op vrijdag gezellig met het gezin samen kastanjes gaan rapen. KASTANJES GAAN RAPEN! Wie zijn wij, de familie uit Seventh Heaven?!

Ik werk efficiënter

Zowel thuis (zie puntje 1) als op het werk. Ik ben iemand die deadlines en druk nodig heeft om efficiënt en hard te werken, en het feit dat ik nu mijn werk op 4 in plaats van 5 dagen moet doen is net heel goed voor mijn motivatie. Als ik te veel tijd heb voor iets, heb ik de neiging om dat onnodig uit te stellen of te verspreiden over verschillende dagen. Nu zit ik vaker achter mijn eigen veren.

Ik zou nu ook een lijstje van nadelen kunnen bedenken maar daar zou alleen maar opstaan dat ik minder verdien, maar dat neem ik er heel graag bij. Ik besef dat het spijtig genoeg niet voor iedereen weggelegd is, en moest ik Het Vriendje niet hebben dan was het voor mij zelf ook niet mogelijk. Maar iedereen die het wel zou kunnen en toch nog twijfelt om het te doen: niet meer twijfelen, ga er gewoon voor. Het is een enorme verrijking geweest in mijn leven, en wat ik inboet aan geld win ik terug in energie en levensvreugde. Klinkt allemaal heel Bond Zonder Naam, maar het is wel waar.

En bij deze zit de eerste week van 40 dagen bloggen erop! Je mag 6 jokers inzetten en ik gebruik die allemaal op zondag. Als je trouwens graag wil weten wie er nog meedoet, dat kan je zien op déze pagina.

Tot volgende week! XO

Vandaag weinig woorden maar veel beelden. Eén van de inspiratie-opdrachten van de 40-dagen-bloggen-opdrachten is een plog, en dat heb ik hier eigenlijk nog nooit gedaan denk ik. Zonde eigenlijk, want zelf lees ik ook het liefst blogs met veel foto’s. Dus bij deze een overzicht van mijn volledige dag gisteren! Ik laat de foto’s voor zich spreken…

Mijn dag start elke dag op dezelfde manier, ook als ik zoals gisteren een dagje verlof heb: gewikkeld in zo veel mogelijk handdoeken, voor mijn vuurtje.

Ik had vakantie, maar Het Vriendje rijdt toch met mij om 9u45 naar het werk. Omdat het universum vond dat ik het momenteel nog niet druk genoeg had, besloot mijn auto om niet meer te starten. Hij staat dus al sinds maandagavond in panne op mijn werk.

In de garage hadden ze gezegd om eens te proberen om hem in gang te krijgen met de reservesleutel, omdat het probleem misschien bij de sleutel lag en niet bij de auto zelf. Niet dus, en ik droop teleurgesteld terug af naar huis. Gelukkig kan ik voor de rest van de dag wel de auto van mijn mama gebruiken. Wat zouden we toch zijn zonder mama’s hé?

Een dag vrij zonder een afspraak bij de bank is een dag niet geleefd.

Mijn hoofd gaat altijd een beetje duizelen van de bedragen waarover het gaat bij de bank, dus alle kleine beetjes helpen 🙂

Vertrekken naar de BFF en intussen niet snappen hoe een gang die een paar dagen geleden nog gekuist werd al opnieuw een stort kan zijn.

Nog eventjes langs de Spar voor middageten. Ik ga zeker niet vergeten waar ik geparkeerd sta, namelijk op de plaats met de onderbroek. WTF?

Zo. Veel. Keuze. Ik probeer zo ecologisch mogelijk te leven maar de BFF haar koeken moesten in een apart zakje, er is no way in hell dat haar voze stinkende abrikozenflap mijn achtje mocht aanraken.

BFF-opdracht nummer één: cadeaubon halen voor andere vriendin bij wie we die avond voor de eerste keer in haar nieuw appartementje gaan eten.

Alle opdrachten zijn gedaan en de rest van de namiddag kan er samen gechillaxed worden. Dat betekent: gewone kleren uit, jogging aan.

Tangled kijken en proberen wakker te blijven in de zetel.

Missie wakker-blijven is gefaald, en wat doen echte BFF’s dan? Samen een dutje doen. Ik denk dat dat een teken is van echte vriendschap, dat er ook gewoon samen mag gemaft worden.

Vriendinnenavond! We kennen elkaar alle vier al sinds we nog maar een halve meter groot waren en elke maand spreken we af om samen te eten. Leurders niet toegestaan.

Spotje ❤

Terug thuis rond 23u. Ze zijn aan het werken in onze straat waardoor onze stoep gewoon weg is, en ik nu constant bang ben van het gapende gat vol spinnenwebben aan onze voordeur 🙂

Ik wens jullie nu al een fijn weekend, hopelijk met veel koffiekoeken en vriendinnen en zo weinig mogelijk random onderbroeken op straat.

Tot morgen!

XO

Nog maar dag twee van de 40 dagen bloggen en ik ben al zo lui geworden dat ik jullie aan het werk zet. HA!

Gisteren vertelde ik dat we gaan VERHUIZEN!!! Bereid jullie er trouwens mentaal op voor dat ik dat telkens in caps en met drie uitroeptekens ga zeggen, omdat dat nu eenmaal is hoe ik mij er bij voel. 80% mega-enthousiast en 20% doodsbang. VERHUIZEN!!! dus. Nu, spijtig genoeg hebben wij ons nieuw huis niet per ongeluk gevonden in een Kinder Surprise-ei (hoe cool zou dat zijn?). We moeten dat betalen, ’t is te zeggen, de bank moet dat voor ons betalen om ons dan de komende 25 jaar uit te persen als bittere citroenen. Er is uiteraard wel een stuk dat we zelf kunnen betalen, en een stuk dat we kunnen inbrengen uit de verkoop van ons huidig huis. Maar dan nog proberen we de komende maanden zo zuinig mogelijk te leven, om het huis echt te kunnen inrichten en omvormen naar onze smaak.

Vorige week gingen het Vriendje en ik naar Parijs. Ik weet dat het lijkt alsof dat niets met mijn vorige paragraaf te maken heeft, en dat jullie nu denken: “Geen wonder dat dat kind zo lang niet geblogd heeft, ze heeft gewoonweg last van transiënte globale amnesie!” Maar wacht, ik heb een punt, echt waar. We boekten onze trip naar Parijs toen er nog geen sprake was van VERHUIZEN!!! Omdat we doorgaans altijd heel zuinig zijn en goed op onze centjes letten, wilden we ons voor de verandering eens goed laten gaan. We boekten en genoten van een decadente hotelkamer, gingen elke avond chique op restaurant en vleiden ons neer op terrasjes waar een water €6 kostte. Het waren drie zalige dagen waar ik de komende weken sowieso nog wat meer over ga vertellen. Maar ze waren uiteraard niet gratis, en om die decadentie te compenseren moeten we de komende weken wat extra besparen zodat we comfortabel kunnen VERHUIZEN!!! (hoe lang gaat het duren voor dit irritant wordt denken jullie? VERHUIZEN!!!)

Boven: ik in Parijs. Onder: ik nu.

Dus nu vraag ik aan jullie: geef mij besparingstips. Please. Ik heb ze nodig. Dat mag gaan van doktersbriefjes binnenbrengen bij de CM tot zelf je eigen afwasmiddel maken. Go crazy, go wild, en zwier ze in de comments. En zorg er mee voor dat wij ons binnen een paar maanden eens goed kunnen laten gaan in de Ikea. Je weet wel, voor als we VERHUIZEN!!!

🙂

Tot morgen, want dan doe ik een plog over vandaag. Verwarrend hé. Vind ik ook.

XO

bronnen foto boven en foto onder

Ken je dat, als je je superdringend iets te doen hebt dat je dat superdringende ding negeert en ondertussen een dutje doet? Ja je kent dat, niet liegen, iedereen doet het. En ik ga hetzelfde doen maar dan in blogvorm. De drukste periode van de afgelopen en hopelijk ook komende jaren komt eraan voor mij. Ik heb namelijk Groot Nieuws met een grote G en een grote N.

…

(Jullie denken dat ik zwanger ben he?)

…

(Sorry, just a foodbaby.)

…

WIJ GAAN VERHUIZEN! We gaan een huis kopen in de hometown van Het Vriendje. Twintig minuutjes rijden van waar we nu wonen, maar een heel andere omgeving. Ons huis nu is een relatief klein rijhuis in een semi-grote stad en we gaan nu naar een veel groter huis met een veel grotere tuin in een deelgemeente van een kleine stad. In een straat waar alleen plaatselijk verkeer mag. Praise Jebus! Volgende week dinsdag tekenen we de compromis en dan kunnen we hopelijk tegen eind juni inpakken en wegwezen. En in de maanden voordien moeten we ook nog eens ons eigen huis verkocht krijgen. Dus mijn leven bestaat nu uit kuisen, zo mooi mogelijke foto’s trekken van onze vreselijke badkamer, afspraken bij de bank, panikeren, nog eens afspreken met de bank om te smeken om toch nog een half procentpuntje van de rente te doen, notaristaal proberen te begrijpen, en als een zottin pinnen op Pinterest. En dan staat ons huidig huis nog niet eens op Immoweb, de afspraken met (hopelijk veel) potentiële kopers moeten er ook nog bijkomen.

Poes Springsteen (en al haar junk in the trunk) verhuist uiteraard ook mee. Als ze stout is dreig ik tegenwoordig dat ze niet mee mag, om dan tien keer sorry te zeggen omdat ik het niet zo bedoeld had.

Toen we iets meer dan vijf jaar geleden verhuisden van ons appartementje naar ons huidig huis, kreeg ik bijna een zenuwinzinking. En dat was dan maar een verhuis van amper een kilometer, van een gehuurd appartement dat we alleen maar proper moesten achterlaten en dat was het. Nu is alles nog veel ingewikkelder en hectischer en stresserender. Dus weet je wat ik ga doen? Ik ga 40 dagen bloggen. Waarom niet, hé? Ik zag het idee deze week passeren in het Facebookgroepje van ‘Meststoffen voor jouw blog’ (de zeer aan te raden cursus van Kathleen die ik vorig jaar volgde) en ik besloot om mee te doen. Hoewel het écht écht écht niet het juiste moment is. Maar ik voel nu al dat mijn verstand in overdrive aan het gaan is, en dan kan dit project net een perfecte uitlaatklep zijn.

De regels van de challenge zijn simpel: geen 40 dagen vasten maar dus 40 dagen bloggen. Start vandaag, stopt op 16 april (Pasen dus, duh). We krijgen 6 dagen om te skippen, die ga ik waarschijnlijk gebruiken als ik in de Paasvakantie op citytrip ben, maar dat zie ik nog wel. We krijgen een lijst met mogelijke thema’s maar mogen uiteraard zelf kiezen waar we over bloggen. Bij mij zal dat dus een mengeling zijn van onderwerpen uit de lijst en geïmproviseerde paniekerige posts over vloertegels en notariële aktes 🙂 De posts zullen ook zeker niet allemaal zo lang zijn als jullie misschien van mij gewoon zijn, er zullen ook kortjes zijn, maar alles is beter dan de radiostilte van het voorbije jaar, niet?

Deze aankondiging telt al als eerste officiële post vind ik. Nog 39 (min 6) te gaan, woehoew!

En als jullie mij nu even willen excuseren want ik moet nog een mail sturen naar de bank wat dus betekent dat ik in foetushouding voor mijn vuurke ga liggen.

Tot héél snel XO