Zamenvattende Zondag, part XLV

Ok, note to self: schrijf op kalme momenten een paar blogposts om te gebruiken in noodgevallen. Vorige week liet ik jullie al volledig stikken, ik kon alleen een ZZ schrijven omdat het gewoon te druk was om te schrijven. En deze week heb ik jullie opnieuw verwaarloosd, omdat ik een paar dagen ziek ben geweest. Ik zat vol ideeën, maar ik had gewoon de energie niet om ze op papier te zetten. Ik had het te druk met neusspray spuiten en in de zetel liggen jammeren uit zelfmedelijden. Zielig hé, nu moeten jullie mij wel vergeven 🙂 Maar nu ben ik weer beter, of in elk geval goed genoeg om de week zzzzamen te vatten. Here we go!

Gevoeld: De zon op mijn smoel. Vandaag was een perfecte lentedag, en ik heb er volop van geprofiteerd. Vanmiddag vierde ik de verjaardag van een vriendin op een terrasje, en daarna ging ik fietsen met Het Vriendje. Ik kan niet zo goed tegen de warmte, maar dagen als deze zijn zalig. Ik heb ook een beetje frustratie gevoeld door mijn nieuwe kortere haar. Ik had gehoopt om er minder werk mee te hebben maar het omgekeerde is waar. Als ik vroeger een slechte haardag had deed ik mijn haar gewoon in een dot, maar daar is het nu te kort voor. Met als resultaat dat ik minstens één dag deze week heb rondgelopen met een kort staartje dat “YOLO YOLO IK DOE WAT IK WIL” uitstraalde. Misschien moet ik volgende keer iets langer nadenken over impulsieve kapperbezoekjes.

Mislukte poging tot dot.

Mislukte poging tot dot.

Gehoord: Er is deze week een mirakel gebeurd. Ik parkeerde mij dinsdagavond in mijn straat, en omdat het koud was had de verwarming opgestaan. Mijn verwarming maakt ongelofelijk veel lawaai, net alsof er een tornado door mijn auto raast. Er was mij dus niet speciaal iets opgevallen, maar toen ik de verwarming afzette hoorde ik een krakend maar toch duidelijk geluid. Mijn autoradio werkt weer! Hij had eind oktober de geest gegeven dus ik had de hoop op een wederopstanding al lang opgegeven. Maar kijk, alweer een teken van het universum dat er altijd nog wonderen kunnen gebeuren. Nu moet ik niet meer steeds naar dezelfde 20 liedjes van op mijn iPhone luisteren, maar kan ik éindelijk genieten van de (al zeg ik het zelf) magistrale playlist die ik maanden geleden op mijn Stix zette. Het enige probleem is dat de radio nu iets té ijverig werkt. Toen ik eergisteren iets uit mijn auto ging halen merkte ik dat de radio weer uit zichzelf was opgesprongen. Heel leuk dat hij de verloren tijd wil inhalen maar ik vrees dat de batterij daar niet zo blij mee gaat zijn.

Nog nooit klonk muziek zo mooi en welkom.

Nog nooit klonk muziek zo mooi en welkom.

Ik hoorde ook de veel te luide bassen en kattevals gezang op het optreden van Usher dinsdagavond. Usher zong niet vals, maar we hadden de pech dat we naast een superfan zaten die niet meteen gezegend was met een zuivere stem. In het begin zat het geluid ook niet echt goed. Ik had oordopjes in en zelfs daarmee had ik nog last van de krakende boxen en beats. Na een paar liedjes werd het geluid gelukkig aangepast en konden we weer genieten van de show. Usher danste zelf als een echte pro, en hij had heel goede dansers bij. Zijn stem was ook mooi en zuiver, wat ik niet echt verwacht had. Af en toe geraakte hij wel niet aan de hoge noten of uithalen, en daardoor liet hij iets te vaak het publiek voor hem zingen. Ik betaal geen pakken geld om een hoop schreeuwende wijven te horen gil-zingen, ik wil de artiest zelf de pannen van het dak horen zingen. Maar het was zeker een geslaagde show van een oude rot in het vak die nog altijd op een hoog niveau bezig is. Alleen spijtig dat hij degene is die Justin Bieber op ons losgelaten heeft. WAAROM?!

Gezien: Venetiaanse maskers op een prachtige locatie. Gisteravond gingen we naar het verjaardagsfeest van mijn nieuwe bazin en haar vriend. Zij werd 40 en hij 50, en dat is een perfecte reden om eens goed te vieren. De dresscode was feestelijk en Venetiaans, en het feest ging door in de Engelenburcht in Tildonk. Ik keek mijn ogen uit want zowel de vermommingen als de locatie waren adembenemend. De Engelenburcht ziet er langs buiten heel basic en simpel uit, maar is langs binnen eigenlijk een kerk. Ik weet in elk geval al waar ik wil trouwen als Het Vriendje ooit besluit om het officieel te maken.

His and hers.

His and hers.

Wat ik deze week te weinig heb gezien is mijn sportmatje en mijn gewichtjes. Zoals jullie weten ben ik begonnen met mijn 30-day-shred-dvd, maar deze week heb ik het een beetje verwaarloosd. Ofwel was ik niet thuis, ofwel lag ik in de zetel te snotteren. Maar uiteindelijk zit ik niet heel erg achter op schema, ik ben klaar met level 1 en morgen begin ik aan level 2. Speciaal voor wat extra motivatie, en omdat het stilaan te warm wordt voor mijn dikke joggingbroek, ging ik gisteren in de h&m een nieuwe sport-outfit kopen. Ik ben er zelf helemaal zot van, en ik zou liefst niets anders meer aandoen, maar Het Vriendje zou liever hebben dat ik hem nooit meer aandoe 🙂

Zal ik anders meteen ook een fashionblog opstarten?

Zal ik anders meteen ook een fashionblog opstarten?

Geroken: Bitter weinig! Op dinsdag kreeg ik keelpijn en begon ik te voelen dat de microben mij gingen overmeesteren. Toen ik woensdag wakker werd kon ik niet meer door mijn neus ademen en deden mijn keel én mijn hoofd pijn. Ik ging naar de dokter, waar ik anderhalf uur tussen kwetterende oude madammakes en een héél luide Hollander zat te wachten. Ik weet niet wat de wachtkamer-etiquette in Nederland is maar het moet iets zijn met luidop kruiswoordraadsels maken. Ik kreeg twee ziektedagen en ik heb die volop benut door als een zombie in de zetel te liggen. Ik voel mij intussen alweer beter, alleen mijn neus wilt nog niet 100% meewerken.

Als ik ziek ben en tussen luide mensen zit, is North West mijn spirit animal. Nee, correctie, North West is altijd mijn spirit animal.

Als ik ziek ben en tussen luide mensen zit, is North West mijn spirit animal. Nee, correctie, North West is altijd mijn spirit animal.

Geproefd: Ik kookte niet zo heel veel deze week, maar wat ik maakte was wel geslaagd. Op maandagavond waagde ik mij aan een klein experiment en maakte ik een one-pot-pasta. Het recept is poepsimpel én je moet er maar één pot voor vuilmaken. Perfect dus. Ik baseerde mij op het recept van Madame Zsazsa en het bleek inderdaad zo gemakkelijk te zijn als beweerd wordt. Je gooit gewoon pasta, water, tomatenblokjes, ui, look, bouillon en kruiden in een pot, vuur opzetten, af en toe in roeren, et voila! De smaak was lekker maar net iets te basic voor mijn smaak. Maar nu ik weet hoe het moet, zal ik wat meer experimenteren als ik het nog eens maak. Zeker een aanrader als je weinig tijd hebt om te koken/afwassen/na te denken over wat je wil eten.

MMM!

MMM!

Nu ga ik verder genieten van de laatste uren van de zondag. Om het goed te maken voor mijn afwezigheid van de voorbije weken krijgen jullie vandaag gratis en voor niets een foto van een gapende Poes Springsteen. Terug vriend?

Vampire-kitty.

Vampire-kitty.

XO

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s