Het is alweer week drie van de #boostyourpositivity-challenge. En ik kan na drie weken nog steeds het woord positivity niet typen zonder over mijn vingers te struikelen. Het weekthema is deze keer “day to day”, en dit is de opdracht:

“Hoe zorg jij ervoor dat alles blijft bollen? Heb jij trucjes die ervoor zorgen dat je nooit te laat komt, dat je ondanks je drukke leven toch twee keer per week in de fitness opduikt, dat jij altijd iets op tafel kunt toveren als er onverwacht vrienden langskomen, of een ander talent waarvan mensen denken: hoe doet die dat toch?”

Ik denk dat mensen bij mij nog nooit spontaan de zin “hoe doet die dat toch?” hebben gedacht. “Die moet dringend eens naar de kapper”, ja. Of eerder “die doet dat blouseje met die zebrastrepen wel héél graag aan hé.” Maar ik denk niet dat ik bekend sta als iemand die alles perfect onder controle heeft. Ik heb wel één eigenschap waar je mij meteen aan kan herkennen. Sommigen zouden het chill noemen. Anderen denken misschien eerder aan kalm. En echt grove mensen zouden zelfs het woord lui in de mond durven nemen. Pfoe. Ik noem het liever graag-in-rust. Ik heb graag tijd voor mijzelf en de dingen die ik graag doe. Véél tijd. Zeeën van tijd. En als er obstakels in de weg staan daarvan, kan ik erg inventief uit de hoek komen om ze te omzeilen of weg te werken.

Daarom kan ik wel een paar tips meegeven over hoe je, naast alle verplichtingen en een druk sociaal leven, toch nog tijd voor jezelf kan overhouden. Geboden, zeg maar. En ik zou mijzelf niet zijn als ik er geen heuse titel boven zette. Ik stel jullie voor…

DE VIJF VOSKOSMOS-CHILLAX-GEBODEN

Gij zult uw rekeningen meteen betalen. Dit geldt eigenlijk niet alleen voor rekeningen, maar eerder voor alle kleine administratieve taakjes die moeten gedaan worden. Komt er een brief om de meterstanden door te geven? Doe dat direct dezelfde dag, of ten laatste de dag nadien. Wacht niet tot de allerlaatste dag om je belastingen in orde te brengen. Als je een afspraak moet maken voor de jaarlijkse check-up van je hond/kat/chinchilla, leg die meteen vast. Laat zo’n dingen niet liggen, want ze zorgen niet voor agenda-overlast maar wél voor mentale onrust, en dat is minstens even erg. Kleine taakjes stapelen zich op, waardoor er een grote to-do-lijst in je hoofd ontstaat. Die lijst wordt na een tijdje alsmaar groter en groter, en dat kan verlammend beginnen werken. Je kent het wel, je moet een telefoontje doen en je blijft dat maar uitstellen waardoor dat na een paar weken een onoverkomelijk groots probleem lijkt. Af en toe zit je gewoon een kwartier naar je gsm te staren. Het begint je chillax-activiteiten te ondermijnen, want je kan je toch niet concentreren op de nieuwe aflevering van Holland’s Next Topmodel als je constant met dat telefoontje in je hoofd zit. En als je het dan uiteindelijk toch gedaan hebt, denk je: “Was het dat maar? Waarom heb ik dat in godsnaam niet weken geleden gedaan?” Ik ben niet perfect op dat vlak hoor, ik heb daar zelf ook veel last van. Maar daarom geef ik het ook mee als tip, want ik spreek uit ervaring als ik zeg dat het echt helpt om dingen meteen aan te pakken.

Gij zult onnozele dingen met elkaar combineren om tijd uit te sparen. Eentje dat ik op het werk ook toepas, en dat ik ook al als tip gaf in mijn post daarover. Het idee is simpel, en ik zal het toelichten met een paar voorbeeldjes. Stel, het is de mooiste tijd van het jaar en je moet naar de kelder om kerstverlichting te halen. De kelder is een koude donkere plek en je bent vrij zeker dat de geest van je vroegere buurvrouw er rondhangt. Je wil dus zo weinig mogelijk in die kelder zijn. Is het dan geen goed idee om snel eens na te denken over hoe je dat kelderbezoek zo snel en efficiënt mogelijk kan afhandelen? Staan er nog ergens lege glazen flessen of potten die mee naar beneden moeten? Het is bijna kerst, dus is het niet eens tijd om je kampeerspullen van de voorbije zomer in de kast in de kelder op te bergen? En als je er dan toch bent, breng dan die speciale servietten die je daar had gelegd terug mee naar boven voor het etentje van overmorgen. Ziezo, één kelderbezoek in plaats van vier! Nog een voorbeeldje: je bent in de keuken een saus aan het maken waar je elke drie minuten eens in moet roeren. Je kan dus niet in de zetel of in bad gaan hangen, want dan zou je er om de drie minuten terug uit moeten komen. Vooral met dat bad zou dat heel stom zijn. Je bent toch in de keuken, dus in plaats van in die saus te zitten staren kan je snel het kleine afwasje van gisteren doen. Belachelijk vanzelfsprekend, en waarschijnlijk ben je nu met je ogen aan het rollen, maar probeer het toch eens een paar weken.

Gij zult een weekmenu maken. Dit klinkt zo simpel, en komt waarschijnlijk in elke efficiëntie-blog voor, maar kan een wereld van verschil maken. Als je graag elke dag nadenkt over wat je ’s avonds wil maken, en dan ook elke dag naar de winkel moet gaan voor ingrediënten, laat je dan volledig gaan. Maar als je liever in de zetel ligt dan in de winkel te staan vloeken omdat je de verkeerde kassa hebt gekozen en omdat de ricotta wéér op is en die chichi-trut van achter je met haar kar tegen je schenen schuurt, neem dan deze raad van mij aan. In het weekend zet ik mij achter mijn laptop om te bloggen, en daarna maak ik mijn weekmenu. Ik hou daarbij rekening met wat ik ’s avonds te doen heb, wat Het Vriendje gepland heeft, en of we wel of niet warm kunnen eten op het werk. Daarna maak ik een menu voor de hele week, en een bijhorende boodschappenlijst. Ik ga één keer naar de winkel, en that’s it. We zijn niet enorm rigide met ons menu, af en toe verander ik al eens de volgorde van een paar dingen, of we gaan spontaan eens uit eten. En dat kan uiteraard geen kwaad. Maar ik heb wel een houvast en ik moet mijn hoofd er niet elke dag over breken.

Gij zult uw boodschappen online doen. Uiteraard is dit niet voor iedereen een optie. Niet iedereen heeft een afhaalpunt in de buurt, niet iedereen heeft een auto om veel boodschappen mee te gaan doen, niet iedereen heeft altijd toegang tot een computer. Maar als dat allemaal wél zo is, waag je dan eens aan de overstap naar het digitale shop-tijdperk. Voor ik stopte met suiker te eten, deed ik altijd elke maand de basisboodschappen online bij de Delhaize, en ging ik voor de andere dingen wekelijks naar de Aldi. De laatste weken heb ik dat niet kunnen doen, omdat ik de etiketten moest kunnen lezen om zo te leren welke producten suikerloos zijn. Nu ik hier iets meer bedreven in ben, sta ik bijna te popelen om weer via de site te bestellen. Er zijn alleen maar grote voordelen (je kan het om drie uur ’s nachts in je pyjama en met vettig haar doen, je koopt alleen wat je nodig hebt en hebt geen last van impulsaankopen, er is een duidelijk overzicht van de promoties waardoor je kan besparen, er zijn vaak online acties) en maar een paar kleine nadelen (je kan niet kijken naar de versheid en houdbaarheidsdatum van verse producten, en de voorziene parkeerplaatsen bij de afhaalpunten zijn bijna altijd ingenomen door gewone shoppers waardoor je irrationele allesverblindende woedeaanvallen kan krijgen).

Gij zult heel af en toe eens zeggen: “Kust mijn kloten.” Er staat nog een afwas van een hele week, de kat heeft op het behang gerocheld en je ging een volledig verse lasagna met vierentwintigduizend ingrediënten maken. Maar je voelt je niet in je haak, en je voelt dat je écht nood hebt aan een avondje lezen/puzzelen/voor je uit staren. Laat die afwas dan staan, en bestel een pizza. Check of je kat niet echt ziek is, en kuis gewoon snel haar vuiligheid op. De wereld zal niet vergaan als je morgen pas afwast, lekker kookt en je behang herschildert. Soms wordt alles gewoon te veel, en dan moet je op de rem gaan staan. Gun jezelf die ene avond, en begin morgen weer met goede moed. Zorg er wel voor dat dit niet elke avond gebeurt. Als je na een week geen bestek meer hebt, 5 kilo bent bijgekomen en de buren hebben de dierenbescherming gebeld, dan heb je je te hard laten gaan.

En met deze geboden stuur ik jullie de rest van de week en het leven in. Dit weekend ga ik zélf chillaxen in Nederland dus zondag komt er geen ZZ. Voor de mensen die vakantie hebben: geniet ervan. En voor de mensen die moeten werken: MORGEN AL VRIJDAG, BIJNA WEEKEND, ALLES KAPOT, DANSEN DANSEN.

XO

Ola amigos!

Hier ben ik weer, klaar om mijn (en jullie) positivity te boosten. De opdracht van deze week was te lezen bij Oon, en kadert in het thema “Energy & Positivity”. Omdat we het allemaal tegenwoordig druk-druk-druk hebben met kids-kids-kids bijft er weinig tijd over voor me-me-me-time en bubbels-bubbels-bubbels. (Oké ik ga stoppen hoor, sorry.) We hebben vaak geen tijd om na het werk en de hobby’s nog iets deftig op tafel te zetten. En soms, en daar kan ik zeker van meespreken, staan we helemaal niet graag in de keuken. We haten de keuken. We zouden er graag zo weinig mogelijk staan en als we de lotto zouden winnen halen we meteen een privékok in huis. De opdracht is dus: “Wat moeten mensen die niet graag in de keuken staan (of niet veel tijd hebben), maar wél graag lekker en gezond eten absoluut eens klaarmaken?”

Ik vind het zeker een leuke opdracht om mee aan de slag te gaan, en ik heb al enorm veel inspiratie, vooral omdat ik vanuit mijn eigen koken-hatende ervaring spreek. Máár, ik heb jullie de laatste weken al een beetje te veel om de oren geslagen met gebabbel over eten. Niet dat ik dat beu ben (ik ben eerder iemand die leeft om te eten dan eet om te leven, weet je wel), maar ik ben bang dat jullie het binnenkort beu zullen worden. Dus ik sla deze opdracht op in mijn ideeënlijst voor de toekomst, en ik pak het vandaag wat anders aan.

Er is namelijk ook elke week een Instagram-challenge, waarbij je elke dag een foto moet plaatsen die past binnen het thema. Ik ga een beetje vals spelen, en ik zet ze gewoon nu al allemaal tegelijkertijd. En niet op Instagram, maar hier op mijn blogje. Misschien is een post met meer foto’s welkom na mijn laatste post met bijna 1900 woorden, say whaaat? Dit zijn de opdrachtjes:

Wat eten we vandaag?

Dit is het eten van gisteravond, en het is geen complete foto want nadien is er nog een stuk kipfilet bij gekomen. De kip was nog niet klaar toen de rest warm was, en ik wou niet meer wachten. Je zou het niet zeggen, maar ik ben hier meer dan een uur aan bezig geweest. Het was zo’n typische avond waarop ik als een kip (haha!) zonder kop rondliep en niet meer logisch kon nadenken. Nadien leek de keuken op een oorlogsgebied.

Hier word ik blij van

Plannen maken met de BFF is leuk. We gaan elk jaar op citytrip, en dit jaar gaan we éindelijk naar Salzburg om ons daar onder te dompelen in de Sound of Music. En Starbucks.

My guilty pleasure

Dit is nog maar een klein deel van al mijn schriftjes en notitieboeken. Ik ben jaren geleden aan mijn verzameling begonnen, en ik ben er eigenlijk wel trots op. Vroeger voelde ik mij schuldig omdat ik ze niet allemaal echt gebruik om in te schrijven, maar ik heb mij daar intussen bij neergelegd. Mensen die postzegels verzamelen plakken die toch ook niet op hun post?

Mijn favoriete muziek

Ik heb een heel brede smaak van muziek, en ik vond dat deze screenshot van een paar van mijn downloads daar wel een goed voorbeeld van was. Van pop naar dance naar R&B, ik sta open voor alles behalve schlagers en Iggy Azelia.

My loved ones

Ik heb verschillende loved ones, want ik heb veel liefde voor mijn familie en al mijn vrienden. Maar er zijn er twee die toch een beetje een streepje voor hebben. Ik vind dit een geweldige foto, omdat hij symbool staat voor hoe ik graag mijn weekenddagen spendeer: in de zetel, dicht bij Het Vriendje en Poes Springsteen. Of Poes dat ook zo graag heeft, daar begin ik aan te twijfelen als ik haar uitdrukking op de foto zie.

Als het volgende week niet over eten gaat, doe ik weer mee volgens de regels 🙂

Tot zondag! XO

Het is tijd voor de eerste uitdaging van de #boostyourpositivity-challenge! Deze week moeten we een brief schrijven aan onze zestienjarige zelf. Ik ga geen échte brief schrijven, maar gewoon een paar tips meegeven aan mijn mini-me. Een paar handige weetjes, zodat ze wat vlotter door het leven kan navigeren.

• Hecht je aan je huidige vrienden, maar sta ook open voor nieuwe vriendschappen. De vrienden die je nu hebt zijn niet de enige die je in je leven zal hebben. Binnen een paar jaar ga je nog een paar mensen tegenkomen die vaste waarden zullen worden in je leven, en je moet dat ook toelaten. En de echte blijvertjes moet je koesteren en onderhouden. Steek daar tijd in, en steek geen tijd in mensen die het niet verdienen.

• Trek op tijd aan de alarmbel over je mentale toestand. Het is niet normaal dat je zo lang ongelukkig blijft door de dood van je moeke. Rouwen is uiteraard wel normaal, maar het mag geen gapend zwart gat worden waar je bijna niet meer uit kan kruipen. Zeg aan je ouders dat het niet meer gaat en dat je er niet alleen door geraakt.

• Ga niet op dieet. Alsjeblieft. Je oudere zelf smeekt je. Als je binnen een paar jaar gaat beginnen denken dat je te dik aan het worden bent, ben je eigenlijk perfect hoe je bent en weeg je nog héél veel kilo’s minder dan je ooit zal wegen. Je huidige zelf zou ongelukken doen voor het lijf dat je dan hebt. Je gaat een jojo-effect veroorzaken dat alles gewoon nog erger gaat maken. Dus leg je neer bij je geweldige figuur, eet wat minder taartjes maar ga jezelf zeker niet uithongeren.

Serieus. Niet op dieet gaan.

• Hoe kwaad je soms ook bent op je ouders, blijf altijd onthouden dat het de meest waardevolle mensen zijn die je hebt in je leven, en dat je ze later zelfs bij je beste vrienden zal rekenen. De meningsverschillen thuis en de familievakanties zijn nu af en toe heel frustrerend, en je zou elkaar (want het gaat langs beide kanten) af en toe wel willen vervloeken. Maar kan je geloven dat je binnen een jaar of tien zelfs vrijwillig mee met hen op vakantie zal gaan? En dat dat zo leuk zal zijn, dat je het twee jaar nadien gewoon nog eens gaat doen?

• Er gaan nog een paar bad boys je pad kruisen. Je gaat daar heel hard van afzien, maar ik kan je wel nu al vertellen dat alles goed komt. Je gaat uiteindelijk zelfs tot rust komen en de liefde van je leven is iemand die je nu al kent, stel je voor! Je zal met hem een huis kopen, en daar gaat heel veel liefde leven, dat kan je je nu nog niet voorstellen. En na een tijdje zagen zal je van hem ook een kat mogen hebben, een zwart mormeltje dat Poes Springsteen zal heten. En je zal de lavabo van je vriend moeten delen omdat Poes jouw lavabo heeft uitgekozen als favoriete slaapplek. En je gaat dat niet eens erg vinden.

Maar de belangrijkste raad die ik je kan geven, mijn jonge ik, is om gewoon te blijven doen wat je nu aan het doen bent. Ik ben eigenlijk heel blij met mijn leven hoe het nu is, hoe moeilijk het soms ook kan zijn, en ik ben er rotsvast van overtuigd dat elke minieme wijziging een hemelsbreed verschil kan maken voor de toekomst. Dus maak maar fouten, kleine vos. Ga op je bek, doe belachelijke dingen, geniet van het leven. Ween tot je ogen prikken, lach tot je niet meer kan ademen, gil maar mee met die emo muziek in je bureautje. Ga de richting uit die je zelf wil, ook al is dat op dat moment misschien niet de gemakkelijkste of meest logische weg. Want als je iets zou veranderen aan het pad dat je bewandelt, verander je misschien de situatie van je toekomstige zelf. En dat wilt zij helemaal niet. Dus ploeter maar voort, vosje, zo goed als je kunt. Ik geloof in je.